Nederlandse Modelbouw en Luchtvaartsite

De D.XVII werd ingedeeld bij de JaVA op Soesterberg, deze groep was vanaf mei 1939 gestationeerd op Schiphol. Verder was er een D.XVII ingedeeld bij de Jachvliegopleiding.

 De Indische machine werd, zonder motor en tegen vrachtkosten, op 11 mei 1936 aangeboden aan de LVA, omdat het ene toestel eigenlijk niet paste tussen de rest van het materieel. Dit werd uiteraard geaccepteerd en de kist werd in 1937/1938 door het LVB verbouwd aan aangepast aan de overige machines.

In 1938 waren de Hispano en Lorraine-motor versleten en vervangen door de Rolls Royce Kestrel.

Men had dus de beschikking over negen machines. Op 23 mei 1936 was de 201 neergestort door vleugelbreuk en op 15 juli 1938 was de 208 door motorstoring in zee gestort.
De verschillende uitvoeringen van de D.XVII waren uitgebreid beproefd en vergeleken. Vooral de Hispano gaf hoge verwachtingen voor de grotere hoogten.
De fabrikant beweerde dat een hoogte van 9600 m met een standaard machine mogelijk moest zijn.
Het Nederlandse hoogterecord was op dat moment 9587 m behaald met een D.XVI in 1932.
Met wat aanpassingen, zoals een zuurstofmasker, speciaal vliegpak, 100 oktaan benzine en aangepaste koelvloeistof werd 18 januari 1935 , na een aantal proefvluchten waarbij voor het eerst condensatiestrepen verschenen, de recordpoging gedaan. Zonder problemen werd 11000 m gehaald.
Kort daarop raakte de vlieger, Wittert-Van Hoogland, buiten bewustzijn, doordat het zuurstof systeem bevroor. Het toestel vloog op eigen kracht langzaam naar beneden en na zo’n 20 minuten kwam de vlieger weer bij en kon een veilige landing maken. Na correctie was de bereikte hoogte 10180 m.

In augustus 1939 werd de jachtgroep Veldleger, officieel aangeduid als vijfde afdeling van het tweede luchtvaartregiment, V-2 LvR opgericht. Volgens plannen uit 1938 zo één afdeling worden uitgerust met Fokkers D.XVI en D.XVII, waarvan er toen nog in totaal twintig in gebruik waren.
In augustus 1939 was er echter nog één operationele D.XVI en acht D.XVII’s over. Daarom werden twee afdelingen gevormd, 1-V-2 LvR met Fokkers D.XXI en 1-V-2 LvR met de D.XVII. Het toestel was rond die tijd echter wel versleten. De vliegers waren op dat moment aan het trainen op de Douglas DB-8A.
Begin april 1940 waren nog drie D.XVII’s in operationeel gebruik op Soesterberg. In de loop van april werden de zeven overgebleven toestellen overgedragen aan de vliegschool op Texel.
In de meidagen zijn zes van deze toestellen nog overgevlogen naar Buiksloot en vandaar alsnog operationeel ingezet voor onder andere escortevluchten.