Historie

Deze zware langeafstandsverkenner voor drie personen werd  in 1927 ontworpen aan de hand van eisen van de LVA.

De LVA had inmiddels ervaring opgedaan met de Fokker C.IV en Fokker C.VI en C.V als verkenners en was tot de conclusie gekomen dat een fotoverkenner moest worden uitgerust met een driekoppige bemanning, die bovendien voldoende werkruimte moest hebben. Een lid van de bemanning bediende de foto-camera. De andere bediende onder andere de draaibare mitrailleur.

Het toestel bleek in de praktijk erg log en zwaar te zijn, een direct gevolg van de eis dat het een stabiel platform (voor de fotografie) diende te zijn.

In december van dat jaar volgde een bestelling bij Fokker, die het toestel in nauwe samenwerking met de LVA bouwde.

In de zomer van 1928 was het toestel gereed en voldeed helemaal aan de LVA-eisen.
Het werd op 29 augustus 1928 in dienst gesteld met registratie 651. Nogal ongebruikelijk voor die tijd was dat Fokker ook de motor, een Hispano-Suiza van 600 pk leverde.
De C.VIII was een parasol-hoogdekker, de piloot zat voor de vleugel, de beide waarnemers zaten achter elkaar achter de vleugel.

Tussen beide waarnemers was een zogenaamd kantoor ingericht, met ruimte voor een werktafel, fotoapparatuur en dergelijke.
Als bewapening hadden ze de beschikking over een draaibare mitrailleur op een zgn. scarff-ring voor de achterste waarnemer en een bodem-mitrailleur voor de voorste waarnemer.

Fokker werkte de C.VIII later uit tot een watervliegtuig, Fokker C.VIIIw, waarin tal van verbeteringen waren verwerkt. Dit type is aan de MLD geleverd.

Nog in 1933 heeft Fokker een verbeterde uitvoering aangeboden, die echter niet werd geaccepteerd.