Historie

Het ontwerp van de Lockheed Hudson is in feite terug te leiden tot de Lockheed de 10 Electra uit 1934.
Dit toestel, waarvan er bijna 150 werden gebouwd, was de eerste van een reeks tweemotorige toestellen ontworpen door het ontwerpteam van C. “Kelly” Johnson.
De Lockheed 12 Electra Junior was een wat kleiner ontwerp, waarvan er 144 stuks werden gebouwd plus nog 16 stuks van de Lockheed 212 bommenwerper/trainer voor de ML-KNIL.
Als snel volgde de grotere Lockheed 14 Super Electra, voor 12 passagiers. Dit toestel met krachtiger motoren, vleugels met Fowler flaps en een op snelheid ontworpen vleugel vloog voor het eerst op 29 juli 1937.
Omdat het kleiner was dan de directe concurrent de Douglas DC-3 werden er maar 112 stuks van gebouwd.
In februari 1938 werd Lockheed bezocht door de BPC (British Purchasing Commission) die op zoek was naar een verkenner-bommenwerper als opvolger van de AVRO Anson. Het ontwerpteam, dat hier al over had nagedacht, bouwde in korte tijd een mockup van de B-14L gebaseerd op de Lockheed Model 14. Aanvankelijk was het ontwerp voorzien van een neus en een rugkoepel. Vanwege de Britse wens om de navigator in een glazen neus te plaatsen vanwege het zicht werd dit idee verlaten en werd een glazen neus toegepast.
De Britten waren al onder de indruk van de Lockheed 14 en omdat het Lockheed ontwerp zowel goedkoper was als sneller geleverd kon worden dan concurrenten werden 200 toestellen besteld, die uiterlijk 31 december 1939 geleverd moeten zijn. Daarnaast werden nog eens vijftig toestellen besteld die later geleverd mochten worden. Lockheed slaagde er in om alle toestellen voor 31 december 1939 af te leveren.
De eerste productie Hudson met RAF serienummer N7205 maakte op 10 december 1938 de eerste vlucht en leverde weinig problemen en werd naar de A&AEE te Boscombe Down gestuurd voor een testprogramma. Het tweede toestel, N7206 ging naar Boulton Paul, voor installatie van de rugkoepel, waarna het eveneens uitgebreid getest werd.
De Lockheed Model B-14L Hudson I was zo’n 100 km/u sneller en kon vier maal zoveel bomlading meenemen als de Anson over een afstand van ruim 3150 km (2000 mijl), bijna het dubbele van het bereik van de Anson. Dit toestel werd dan ook ingezet als navigatietrainer.
De Hudson was een geheel metalen middendekker met de bekende Fowler flaps die de lading en start aanmerkelijk bekortten. De bemanning bestond doorgaans uit een piloot, een navigator, een bommenrichter een marconist en een luchtschutter.
De bewapening bestond uit vier .303 inch mitrailleurs, waarvan twee stuks in de neus en twee in de rugkoepel. Verder kon in het bommenruim ruim 600 kg (1400 lb) aan bommen worden meegenomen.
De productie eindigde in mei 1943 en er waren toen ruim 2900 stuks geproduceerd.

Versies

Model B.14L Hudson I:
Initiële versie met twee Wright Cyclone GR1820-102A motoren van 1100 pk elk. 350 stuks geproduceerd.
Hudson Mk. II:
Idem met een versterkt airframe en constant-speed propellers (in plaats van de twee standen propeller van de Mk.I. 20 stuks gebouwd.
Hudson Mk.III:
329 stuks gebouwd was voorzien van twee Wright GR-1820-G-205A motoren van 1200 pk en een .303 mitrailleur onder in de romp.
  • Hudsons Mk.IIIA Idem onder Lend-Lease geleverd; 800 stuks.
Hudson mk.IV:
130 stuks met twee Pratt & Whitney R-1830-S3C4-G Twin Wasp motoren van 1200 pk.
  • Hudson Mk IVA:Idem onder Lend-Lease geleverd.
Hudson Mk.V:
309 stuks, met kleine verbetering. 207 stuks waren voorzien van een grotere brandstofcapaciteit. Een deel van deze toestellen werd onder Lend-Lease condities geleverd.
Hudson Mk. VI:
450 stuks.
A-28:
52 stuks van een versie voor USAAF met twee Pratt & Whitney R-1830 Twin Wasp motoren van 1200 pk.
  • A-28A: idem met een interieur dat kon worden omgebouwd voor troepentransport; 450 stuks gebouwd.
A-29:
Als A-28 met twee Wright R-1820-87 motoren van elk 1200 pk; 416 stuks gebouwd.
  • A-29A: idem met een interieur dat kon worden omgebouwd voor troepentransport; 384 stuks gebouwd.
PBO-1:
20 stuks van een versie voor de US Navy.
AT-18:
Trainer voor luchtschutters voor de USAAF ; 217 stuks gebouwd.
  • AT-18A navigatie-trainer versie voor de USAAF; 83 stuks gebouwd.

 

Technische gegevens van Lockheed Hudson MK.I; Lockheed Hudson Mk.II; Lockheed Hudson Mk.III; Lockheed Hudson Mk.V en Lockheed Hudson Mk.VI

 

Technische gegevens Lockheed Hudson Mk.I
Afmetingen:
Lengte: 13,51 m Spanwijdte: 19,96 m
Hoogte: 3,62 m Vleugeloppervlak: 51 m2
Gewichten:
Gewicht (Leeg): 5275 kg Max. start gewicht: 7928 kg
Prestaties:
Max. snelheid: 395 km/u Kruissnelheid: 275 km/u
Stijgsnelheid - m/min    
Plafond - m Vliegbereik: 3155 km
Overig:
Bemanning: Vijf man
Motortype: Twee Wright Cyclone GR-1820-G102A van 1100 pk
Bewapening: Twee mitrailleurs in de neus; Twee in de rugkoepel. Bommen

 

Technische gegevens Lockheed Hudson Mk.II
Afmetingen:
Lengte: 13,51 m Spanwijdte: 19,96 m
Hoogte: 3,62 m Vleugeloppervlak: 51 m2
Gewichten:
Gewicht (Leeg): 5275 kg Max. start gewicht: 7928 kg
Prestaties:
Kruissnelheid: 275 km/u Max. snelheid: 395 km/u
Stijgsnelheid - m/min    
Plafond - m Vliegbereik: 3155 km
Overig:
Bemanning: Vijf man
Motortype: Twee Wright Cyclone GR-1820-G205A van 1200 pk
Bewapening: 4 mitr.

 

Technische gegevens Lockheed Hudson Mk.III
Afmetingen:
Lengte: 13,51 m Spanwijdte: 19,96 m
Hoogte: 3,62 m Vleugeloppervlak: 51 m2
Gewichten:
Gewicht (Leeg): 5275 kg Max. start gewicht: 7928 kg
Prestaties:
Kruissnelheid: 275 km/u Max. snelheid: 395 km/u
Stijgsnelheid - m/min    
Plafond - m Vliegbereik: 3155 km
Overig:
Bemanning: Vijf man
Motortype: Twee Wright Cyclone GR-1820-G205A van 1200 pk
Bewapening: 7 mitr.

 

Technische gegevens Lockheed Hudson GR.III
Afmetingen:
Lengte: 13,51 m Spanwijdte: 19,96 m
Hoogte: 3,62 m Vleugeloppervlak: 51 m2
Gewichten:
Gewicht (Leeg): 5275 kg Max. start gewicht: 7928 kg
Prestaties:
Kruissnelheid: 275 km/u Max. snelheid: 395 km/u
Stijgsnelheid - m/min    
Overig:
Plafond - m Vliegbereik: 3155 km
Bemanning: Vijf man
Motortype: Twee Wright Cyclone GR-1820-G205A van 1200 pk
Bewapening: Geen

 

Technische gegevens Lockheed Hudson Mk.V
Afmetingen:
Lengte: 13,51 m Spanwijdte: 19,96 m
Hoogte: 3,62 m Vleugeloppervlak: 51 m2
Gewichten:
Gewicht (Leeg): 5995 kg Max. start gewicht: 10142 kg
Prestaties:
Kruissnelheid: 360 km/u Max. snelheid: 456 km/u
Stijgsnelheid - m/min    
Plafond - m Vliegbereik: 3475 km
Overig:
Bemanning: Vijf man
Motortype: Twee Pratt & Whitney R-1830 S3C4-G Twin Wasp van 1200 pk
Bewapening: 7 mitrailleurs

 

Technische gegevens Lockheed Hudson Mk.VI
Afmetingen:
Lengte: 13,51 m Spanwijdte: 19,96 m
Hoogte: 3,62 m Vleugeloppervlak: 51 m2
Gewichten:
Gewicht (Leeg): 5995 kg Max. start gewicht: 10142 kg
Prestaties:
Kruissnelheid: 360 km/u Max. snelheid: 456 km/u
Stijgsnelheid - m/min    
Plafond - m Vliegbereik: 3475 km
Overig:
Bemanning: Vijf man
Motortype: Twee Pratt & Whitney R-1830 S3C4-G Twin Wasp van 1200 pk
Bewapening: 7 mitr.