Pagina 1 van 6
Historie
De ontwikkeling van de P2V begon al in december 1941, maar omdat de Lockheed PV-2 Harpoon toen volop in productie was, stond deze op een laag pitje. Pas in 1943 gaf de US Navy een informele opdracht tot de bouw van twee XP-2V prototypen. Een jaar later werd dit definitief en werden ook nog vijftien stuks besteld. In1945 werd de eerste vlucht gemaakt.
Het eerste productiemodel werd in 1946 afgeleverd en het type werd in 1947 in operationele dienst genomen.
Het type bleek eenvoudig te produceren en te onderhouden en bleef, in allerlei varianten lang in gebruik.
De Neptune was in de VS de belangrijkste onderzeebootbestrijder, totdat hij werd vervangen door de Lockheed P-3 Orion.
Voor deze taak was het toestel uitgerust met sono-boeien; verder was het toestel voorzien van geschutskoepels, elk met twee .50 inch machinegeweren in de neus en op de rug. Latere versies werden voorzien van AN/ASQ-8 MAD in een verlengde staart; een AN/APS-20 radar in een radome onder de romp.
De P-2V-5F was de eerste uitvoering die twee extra Westinghouse J-34 straalmotoren onder de vleugel kreeg.
Versies.
- XP2V-1:
- Twee prototypen met twee Wright R-3350-8 stermotoren van elk 2300 pk en twee .50 in machinegeweren in de neus-, start en rugkoepel en 3600 kg bommen in intern bommenruim.
- P2V-1:
- Eerste productieversie, 14 stuks gebouwd, met twee Wright R-3350-8A stermotoren van elk 2300 pk. Verder voorzieningen onder de vleugel voor 16 HVAR raketten van 130 mm of vier 4 Tiny Tim raketten van 300 mm
- XP2V-2:
- Aangepaste vijfde productie P2V-1 met twee Wright R-3350-24W stermotoren met water-injectie.
- P2V-2:
- Tweede productieversie met twee Wright R-3350-24W stermotoren van 2800 pk elk met water-injectie. Neuskoepel vervangen door ‘strafer’-neus met zes vaste 20 mm kanonnen. Er werden 80 stuks van gebouwd.
- P2V-2N "Polar Bear": aangepaste versie voor poolexpedities. Voorzien van skis, RATO-voorzieningen , Bewapening verwijderd.
- P2V-2S: Eén exemplaar voor ASW aangepaste variant met een AN/APS-20 radar en extra brandstofvoorziening.
- P2V-3:
- Verbeterde versie met twee Wright R-3350-26W stermotoren van 2400 pk elk en voorzien van ‘jet-uitlaten’. 53 stuks gebouwd.
- P2V-3B: Conversie van P2V-3 met een ASB-1 Low Level Radar Bombing System. Zestien toestellen zijn gemodificeerd.
- P2V-3C: Nucleaire bommenwerper voor gebruik vanaf vliegdekschip. Uitgerust met JATO; neus- en rugbewapening verwijderd. Elf stuks omgebouwd
- P2V-3W: 30 stuks van AEW versie met AN/APS-20 zoekradar.
- P2V-3Z: Twee voor VIP transport omgebouwde P3V-2s.
- P2V-4:
- Verbeterde onderzeebootbestrijder met AN/APS-20 radar en voorziening voor sono-boeien; tiptanks onder de vleugel, waarvan de stuurboord-tank met een zoeklicht. De eerste 25 stuks hadden een Wright R-3350-26WA motor van 3200 pk, de laatste 27 stuks twee Wright R-3350-30W (met turbocomperessie) van 3250 pk. Vanaf 1962 werden de resterende toestellen aanduid met P-2D.
- P2V-5:
- Verbeterde versie, 424 stuks gebouwd, met twee 20 mm kanonnen in neuskoepel, twee .50 inch in rug- en staartkoepel; grotere, afwerpbare tiptanks, aan neuskoepel gekoppeld zoeklicht in stuurboord tank en een AN/PAS-8 radar in de bakboord tank; een AN/APS-20 in een radome onder de romp. Later werd de neuskoepel vervangen door een glazen verkennersneus en werd de staartkoepel vervangen door een verlengde staart met MAD (vaak ook toegepast op eerdere toestellen
- Neptune MR.1: Britse aanduiding voor 52 geleverde toestellen.
- P2V-5F: Versie met twee Wright R-3350-32W stermotoren van elk 3250 pk en twee Westinghouse J34 straalmotoren van elk 14,5 KN stuwdruk. Vier ophangpunten onder de vleugel warden achterwege gelaten. Vanaf 1962 aangeduid als P-2E.
- AP-2E: Vijf stuks ongebouwde P2V-5F met special SIGINT/ELINT apparatuur.
- NP-2E: Eén P-2E aangepast als permanent test-toestel.
- OP-2E: Twaalf stuks speciaal aangepaste verkenners voor gebruik in Zuid-Oost Azië.
- P2V-5FD: Aangepaste P-2V5F voor gebruik met Drones waarbij alle bewapening werd verwijderd. Vanaf 1962 aangeduid als DP-2E.
- P2V-5FE: P2V-5F met extra elektronische apparatuur, vanaf 1962 aangeduid als EP-2E.
- P2V-5FS: Twaalf stuks omgebouwde P2V-5F met Julie/Jezebel ASW vanaf 1962 aangeduid als SP-2E in 1962.
- P2V-6:
- Versie met vergroot bommenruim, voorziening voor het leggen van mijnen en foto-verkenning. Kleiner AN/APS-70 radar in p laats van de AN/APS-20. Aanvankelijk gelijke bewapening als P2V5, maar later ook uitgerust met glazen neus. 67 stuks gebouwd voor Us Navy en Aeronavale. Vanaf 1962 aangeduid als P-2F.
- P2V-6B: Zestien stuks gebouwd als scheepvaartbestrijders met voorziening om twee AUM-N-2 Petrel antischeepsraketten, later aangeduid las P2V-6M en vanaf 1962 als MP-2F.
- P2V-6F: P2V-6 met later aangebrachte twee Westinghouse J34 straalmotoren van elk 14,5 KN stuwdruk, vanaf 1962 aangeduid als P-2G.
- P2V-6T: Conversie voor trainingsdoeleinden , bewapening en tiptanks verwijderd., vanaf 1962 aangeduid als TP-2F.
- P2V-7:
- 287 stuks van de laatste door Lockheed gebouwde versie uitgerust met twee Wright R-3350-32W van elk 3250 pk en Westinghouse J34 straalmotoren van elk 14,5 KN stuwdruk; herzien tiptanks, AN/APS-20 in een herzien radome en een gewijzigde canopy . Vanaf 1962 aangeduid als P-2H
- P2V-7B: 15 toestellen met straferneus voor de MLD. Later omgebouwd tot SP-2H met glazen neus voor onderzeebootbestrijding.
- P2V-7LP: Vier toestellen met wiel/ski onderstel en JATO voorziening voor gebruik in de poolstreken, vanaf 1962 aangeduid als LP-2J.
- P2V-7S: Gemodificeerde versie met extra ASW/ECM apparatuur waaronder Julie/Jezebel gear, vanaf 1962 aangeduid als SP-2H.
- AP-2H: Vier omgebouwde toestellen in een zwaar bewapende grond-aanvals versie met onder andere FLIR en Low Light TV system; staartkoepel
- DP-2H: omgebouwde P-2H voor gebruik met drones.
- EP-2H: Eén omgebouwde P-2H met UHF telemetrische apparatuur
- NP-2H: Conversie van één P-2H voor testdoeleinden.
- RB-69A: Vijf nieuwe en twee omgebouwde toestellen voor de CIA. Door Us Navy aangeduid als P2V-7U
- CP-122 Neptune: Aanduiding van de RCAF zonder Westinghouse geleverd.
- Kawasaki P-2J (P2V-Kai):
- 82 stuks door Kawasaki in licentie gebouwd toestellen met T64 turboprop en andere verbeteringen.
| Afmetingen: | |||
| Lengte: | 24,87 m | Spanwijdte: | 31,65 m |
| Hoogte: | 8,55 m | Vleugeloppervlak: | 92 m2 |
| Gewichten: | |||
| Leeggewicht: | 18956 kg | Max. startgewicht: | 34573 kg |
| Prestaties: | |||
| Max. snelheid: | 548 km/u | Stijgsnelheid: | - m/min |
| Kruissnelheid: | 315 km/u | ||
| Vliegbereik: | 7650 km | Plafond: | 6227 m |
| Overig: | |||
| Motortype: | Twee Wright Cyclone R-3350-30W van 2393 kW | ||
| Bemanning: | - | ||
| Bewapening: | Twee mitrailleurs in de neus en twee in rugkoepel; Bommen; Torpedo's | ||
Nederlands (nl-NL) 
English (United Kingdom)