Historie

Begin 1935 werd Douglas door American Airlines verzocht om een vervanger van de Curtiss Condor slaapvliegtuigen. Douglas reageerde met de Douglas Sleeper Transport, de Douglas DST.

Deze ontwikkeling van de DC-2 had een 76 cm grotere rompdiameter, was iets langer en had een grotere spanwijdte. American Airlines bestelde er in november 1935 tien stuks van, maar wijzigde de order kort daarop in acht DST’s en twaalf toestellen zonder slaapgelegenheid. Deze werden aangeduid als DC-3.

Dit bleek uiteindelijk een voor de luchtvaartmaatschappijen winstgevend toestel. Douglas leverde tot het uitbreken van de tweede wereldoorlog 400 toestellen af.

Tijdens de oorlog werden nog ruim 10000 exemplaren in allerlei militaire versies, vooral als C-47, gebouwd.

Een overzicht van deze varianten kan hier worden gevonden.

De voor Nederland belangrijke varianten zijn:

C-47:
Aanvankelijk militaire versie van de DC-3 met zitplaatsen voor 27 man. 965 stuks gebouwd, waarvan 12 als R4D-1 voor de US Navy.
C-47A:
C-47 met 24 volts systeem. 5254 stuks gebouwd inclusief R4D-5 voor de US Navy.
C-47B:
Andere motoruitrusting, Pratt & Whitney R-1830-90 met superchargers en vergrote brandstofcapaciteit. 3364 stuks gebouwd.

 

Technische gegevens
Afmetingen:
Lengte: 19,64 m Spanwijdte: 28,95 m
Hoogte: 5,16 m Vleugeloppervlak: 91,1 m2
Gewichten:
Leeggewicht: 7640 kg Max. startgewicht: 11 793 kg
Prestaties:
Max. snelheid: 370 km/u Stijgsnelheid: - m/min
Kruissnelheid: 298 km/u    
Vliegbereik: 2413 km Plafond: - m
Overig:
Motortype: Twee Pratt & Whitney R-1830-92 Twin Wasp van 1200 pk
Bemanning: Drie
Bewapening: Geen