SPAD VII C.1

Historie

Begin 1915 verscheen een nieuwe vliegtuigmotor, de Hispano-Suiza 8A van 150 pk.
Er werd door de Franse regering opdracht gegeven om rond deze nieuwe motor een jachtvliegtuig te ontwerpen. Louis Béchereau, chef-ontwerper van SPAD ontwierp de SPAD V, een kleinere versie van de SPAD A.2
Het toestel was vrij conventioneel met een houten frame, overtrokken met linnen. De voorzijde van de romp was bedekt met staalplaat. De vleugels  hadden extra steunen om vibraties tegen te gaan en verder was een, door de schroefcirkel vurende  .303 Vickers mitrailleur op de motor gemonteerd.

De eerste vlucht werd gemaakt in april 1916. Het toestel bleek goede prestaties te leveren en had een hoge snelheid en stijgsnelheid. Ook bleek het goed in staat te zijn om duikvluchten uit te voeren. De meeste, lichtgewicht jachtvliegtuigen uit die tijd hadden nogal eens last van vleugelbreuk tijden duikvluchten. De combinatie van hoge snelheid en duikmogelijkheden boden de vliegers de mogelijkheid om naar believen een gevecht aan te gaan of af te breken. Een nadeel was wel dat het toestel minder wendbaar was dan bijvoorbeeld de Nieuport 11 or 17.

Een eerste order voor 268 toestellen, aangeduid als SPAD VII C.1 (C.1: "avion de chasse" en éénpersoonsjager) werd in mei 1916 geplaatst. Aanvankelijk waren er nogal wat kinderziekten onder meer rond de koeling en de ophanging van de motor en ook met de bewapening. Hierdoor werd de aflevering vertraagd, zodat de toestellen pas begin 1917 in grotere aantallen het front bereikten.

Begin 1917 kwam een verbeterde, krachtiger versie uit van de motor, de Hispano-Suiza 8Ab van 180 pk. Deze motor werd vanaf april 1917 in de SPAD VII ingebouwd, waardoor de prestaties nog verder werden verbeterde.

Ook de Engelse RFC en RNAs hadden al snel interesse in de SPAD VII, zodat werd besloten om het toestel ook in Engeland in productie te nemen bij Blériot & SPAD Aircraft Works en bij Mann, Egerton & Co. Ltd. Het eerste daar geproduceerde toestel maakte in april 1917 de eerste vlucht.

De Britten hadden een voorkeur voor twee machinegeweren en brachten dit ook aan, echter de prestaties werden hierdoor dermate nadelig beïnvloed dat de het tweede machinegeweer al snel werd verwijderd.

De Britse toestellen verschilden ten opzichte van de Franse toestellen in de afdekplaat van de bewapening en motor. In de praktijk bleek verder dat de kwaliteit minder was, waardoor de prestaties nadelig werden beïnvloed. De meeste Britse SPAD werden uiteindelijk gebruikt voor trainingsdoeleinden en de productie werd na circa 200 stuks dan ook gestaakt, mede omdat er inmiddels betere Britse types waren uitgebracht,

Ook in Rusland werd door Duks een productielijn gestart, waar 100 SPADs werden geproduceerd. In Frankrijk werden tussen de 3800 en 5600 toestellen geproduceerd.