Gotha G-IV

Historie

De Gotha G.IV was de opvolger van de Gotha G.III en voerde diverse verbeteringen door.
Omdat gebleken was dat de achterste luchtschutter moeilijkheden had om zowel de bovenste als onderste mitrailleur te bedingen, loste men dit op door toepassing van de zogenaamde "Gotha tunnel", een constructie die zowel de bovenste als onderste positie met elkaar verbond, zodat de mitrailleur snel van boven naar beneden en vice versa kon worden gebracht.

Daarbij bleef het nog steeds mogelijk om ook de onderste mitrailleur te bevestigen en verder kon nog een vierde mitrailleur tussen de piloot en de bomrichter worden aangebracht. In de praktijk werd dit weinig toegepast, vooral om gewicht te besparen.
Andere wijzigingen waren de geheel uit hout gebouwde romp.
Om de stabiliteit in dwarsrichting te verbeteren werden ailerons in de onderste vleugel aangebracht.

In november 1916 werd Gotha opdracht gegeven om 35 toestellen te bouwen, later verhoogd tot vijftig. Verder werden nog eens tachtig toestellen besteld bij Siemens-Schuckert Werke (SSW) en nog eens 100 bij Luft-Verkehrs-Gesellschaft (LVG).  Deze in licentie gebouwd toestellen waren wat zwaarder en trager dan de originele uitvoering, omdat er allerlei rompversterkingen dienden te worden aangebracht.

De laatste productietoestellen bij SSW  hadden doorgaans een neuswiel gemonteerd om neusstand te voorkomen, ook waren Flettner servo tabs toegepast, zoals later op de Gotha G.V werden gebruikt.  Om de prestaties en staartlastigheid van de machines het hoofd te bieden, paste LVG een grotere V-stand van de vleugels toe.

De laatste geproduceerde machines van SSW en LVG werden met minder krachtige motoren uitgerust en voornamelijk gebruikt als trainers.