Historie

De Pfalz Flugzeugwerke had voordat ze de D.III uitbrachten slechts ervaring met de licentiebouw van onder meer 20 stuks Roland D.I en 200 stuks Roland D.II jachtvliegtuigen.

In november 1916 werd Rudolph Gehringer van Flugzeugbau Friedrichshafen GmbH ingehuurd. Deze ontwierp de Pfalz D.III, die in april 1917 uitkwam

Het toestel had een triplex monocoque romp, een arbeidsintensief en dure constructie, die wel een gladde gestroomlijnde romp opleverde.

Het ontwerp was veelbelovend en IDFlieg gaf opdracht om te stoppen met de productie van de Roland D.II en de resterende 70 toestellen als Pfalz D.III af te bouwen. Na uitgebreide beproeving werden een aantal aanpassingen doorgevoerd zoals vergroot richtingsroer en gebalanceerde ailerons.

Een tweede order voor 300 toestellen werd in juni 1917 uitgegeven,

In de praktijk vond men het toestel beter dan de Roland D.III, maar de mindere van de Albatros D.III en D.V. Klachten waren onder andere de zware besturing, zwakke motor, lage snelheid en lage klimsnelheid. Ook de bewapening was weggestopt in de romp, de vlieger kon eventuele problemen dus niet verhelpen.

Voordeel was wel de sterkte van het toestel.

Pfalz D.IIIa

Bij deze variant was de bewapening meer naar boven verplaatst, verder was de horizontale stabilisator vergroot en waren de vleugeltips van de ondervleugel wat afgeknot. Verder had het een krachtiger Mercedes D.III motor gekregen. Pfalz bouwde uiteindelijk 260 D.IIIs en 750 stuks van de D.IIIa.

 

Technische gegevens
Afmetingen:
Lengte: 7,1 m Spanwijdte: 9,4 m
Hoogte: 2,67 m Vleugeloppervlak: 22,17 m2
Gewichten:
Leeggewicht: 725 kg Max. startgewicht: 905 kg
Prestaties:
Max. snelheid: 185 km/u Stijgsnelheid: 3,25 min naar 1000 m
Kruissnelheid: - km/u    
Vliegbereik: 2,5 uur Plafond: 5180 m
Overig:
Motortype: Eén Mercedes D-IIIa van 180 pk
Bemanning: Eén vlieger
Bewapening: Twee vaste, voorwaarts vurende 7,9 mm Spandau LMG 08/15 mitrailleurs.