De F-16 verving in Nederland in eerste instantie alleen de F-104G Starfighter als luchtverdedigingsjager en in mindere mate ook als jachtbommenwerper.
In de loop van de jaren tachtig werd ook gezocht naar een opvolger van de Northrop NF-5 jachtbommenwerper en de keuze viel daarbij op de F-16.
Sedertdien is de taak van de F-16 eigenlijk veranderd in die van multi-role toestel en wordt het toestel voor vele doeleinden ingezet.
Verkenning
Aanvankelijk gebruikte de KLu de Orpheus pod, die ook al onder de F-104G werd gebruikt; de F-16A(R) was daarvoor uitgerust met een aangepaste bedrading.
In 1994 werd de Orpheus pod afgeschaft vooral omdat deze niet goed bruikbaar was op middelbare hoogten.
Deze werd, als een soort tussenoplossing vervangen door de MARS (Medium latitude Reconaissance System).
Deze werd vervangen door de RecceLite, een van de Lantirn targeting pod afgeleid verkenningssysteem.
Upgrades & Modificaties
Hieronder een overzicht van een aantal grotere modificaties aan de Nederlandse F-16 , vooral beperkt tot vooral uitwendig zichtbare aanpassingen.
Voor een uitgebreid overzicht zie http://wiki.scramble.nl/index.php/F-16#Technology_demonstrators.2C_modifications_and_studies
1982-1983: Pacer Loft I en II
De reeds afgeleverde Block 1 en Block 5 toestellen werden aangepast en op Block 10 standaard gebracht.
1986 en later: Pacer Bond
De J-358 , afgeleverd op 5 september 1986 was de eerste KLu F-16A waarbij de “Have Glass” canopy modificatie was toegepast.
Dit hield in dat de canopy voorzien was van een heel dunne laag speciaal materiaal (goud-bruine tint) dat de RCS (Radar Cross Section) van de F-126 verminderde. Deze canopy was een onderdeel van de Have Glass modificatie.
1988/1989 Pacer Mud
Ook werd onder andere bij de voorrand van de luchtinlaat een laag RAM (Radar Absorbing material) aangebracht. Dit programma, een onderdeel van de Have Glass II modificatie, diende om de IR signatuur van de F-16 te verminderen.
Dit werd later ook toegepast op de overige, reeds afgeleverd (operationele) toestellen.
Zie o.a. http://resourcessgd.kb.nl/SGD/19891990/PDF/SGD_19891990_0003791.pdf (zie pagina 4)
Zie ook http://planken.org/rnlaf/f-16-fighting-falcon
1989 en later: Pacer Tail
Toepassing van de rem-parachute op de KLu F16s (volgens ECP-1315)
Door het Depot Vliegtuig Materieel (DVM) te Gilze-Rijen werden 30 reeds afgeleverd toestellen aangepast en door Fokker Woensdrecht werden 58 stuks gemodificeerd. Op 14 september 1989 maakte de als prototype fungerende J-369 de eerste proefvlucht.
In dezelfde periode werd ook de gun port vervangen (programma ‘Wild Bunch”) . De eerste serie Block 15 toestellen waren nog met de oude gunport met meerdere sleuven uitgerust, de nieuwe ports hadden een andere opening en twee sleuven. Verder werd bij de Block 10 toestellen de opening van de ECS aangepaste en gelijk getrokken aan die van de Block 15. Inwendig veranderde echter niets aan het systeem.
1990: Patch repair 5
Bij inspectie bleek dat er problemen met een bepaald spant dat werd opgelost door onder meer het aanbrengen van een uitwendige versteviging op de vleugelwortel.
1993-1996: Pacer SLIP
Service Life Extension Program (SLEP) van de KLu voor de Block 15 toestellen voor een verlening van 5000 uur voor bepaalde delen van het airframe. Dit werd door Fokker uitgevoerd om zo’n 180 toestellen. Tevens werd ECP-1910, een aanpassing aan de vleugels doorgevoerd.
1999: Midlife Update (MLU)
In het kader van levensduur verlenging van de F-16 werd een gezamenlijk moderniseringsprogramma door België, Denemarken, Nederland, Noorwegen en Portugal opgezet.
Deze upgrade bracht de toestellen op ongeveer de zelfde standaard als de USAF Block 50 toestellen. Verder werd door middel van het Falcon Up programma het airframe versterkt zodat het 8000 uur mee zou kunnen gaan. Verder werd een nieuwe MMC (Modular Mission Computer; afgeleid van de MMC uit de F-22) toegepast; verder een niet data processor voor de AN/APG-66 radar, integratie van de AIM-120 AMRAAM; AN.APX-113 Advanced IFF, kleuren displays en een HMCS (Helmet Mounted Cueing System)
De Deens en Noorse toestellen kregen tevens nieuwe Pylon Integrated Chaff/Flare Dispenser (Terma PIDS).
De MLu-toestellen kregen in de loop der tijd ook te maken met Operational Flight Program Updates; dit zijn software-matige updates voor de MMC software.
Een Lockheed-Martin F-16AM, J-646 van 312 squadron te Volkel,, gefotografeerd tijdens Open Dag Luchtmacht, juni 2007 op vliegbasis Volkel.
2002-2010 Pacer Amstel
Een combinatie van het Falcon STAR programma, Falcon UP en vernieuwing van de bekabeling. Falcon STAR is een levensduur verlengend programma met structurele aanpassingen aan met name vleugelbevestiging. Uitgevoerd op 105 toestellen.
2014: Pacer Wing
Inspectie van de vleugels waarbij alle kabelbomen in de vleugels worden vervangen. Verder vindt een controle op haarscheurtjes plaats.
[bron: https://magazines.defensie.nl/vliegendehollander/2014/03/journaal]
2010 – 2020: Pacer ICSS
Reparatie-programma aan het airframe van de Nederlandse toestellen.
Nederlands (nl-NL) 
English (United Kingdom)