Westland Lynx - Kleurgegevens

Bij aflevering waren de toestellen in de gebruikelijk kleuren Extra Dark Sea Grey aan de bovenzijde en Sky aan de onderzijde.
Begin jaren tachtig was er over de kleur Extra Dark Sea Grey ook al een discussie.
In de MIP nr 1 van 1984 werd gesteld dat dit Humbrol Authentic Color HB-7, zou zijn. Dit heb ik toen ook op mijn eerste (en tot nu toe enige) Lynx gesmeerd.
Toentertijd liep ik stage bij de NAM aardgas-behandelingsinstallatie in Den Helder, die recht tegen over De Kooy ligt. Ik zag de Lynx dagelijks over mijn werkplek vliegen en zag toen meteen dat HB-7 veel te licht en te grijs was.
De toestellen waren veel donkerder en had.d.en een soort blauwzweem over het gebruikte grijs.
Onze collega-modelbouwers van de NVM had.d.en toen een soortgelijke discussie met betrekking tot de kleuren van de toen nieuwe Orion en een marineman was toen aan het vergelijken geslagen van de werkelijke kleur met verschillende Humbrolkleuren. De conclusie was dat Humbrol HF-5, Gris Blue Clair Foncé, de werkelijkheid het beste benaderde.

Dit heb ik indertijd op mijn Lynx gesmeerd en ik vond het resultaat veel realistischer.
De Authentic-serie is echter al jaren niet meer verkrijgbaar; volgens Humbrol is Humbrol 79, matt Blue Gray, gelijk aan HF-5. Wel wordt door afwerking met afdeklak de kleur nog wat donkerder, desgewenst kan wat wit toegevoegd worden om een en ander wat lichter van tint te maken en dan speelt ook nog het schaal-effect een rol waarbij de kleur eigenlijk ook met een bepaalde mengverhouding (afhankelijk van de schaal) lichter gemaakt dient te worden (al heb ik me daar eerlijk gezegd nooit zo druk om gemaakt).
Zie de bijgaande foto van mijn Airfix-model van de Lynx, de hoist heb ik zelf gefabriceerd, plus een brancard en nog wat kisten in het inwendige van de cabine.
De rotorkop is eveneens grijs. De hoofd- en staartrotor zijn olijfgroen, (BS831C 641 = Sikkens 46056) de tips van de (oorspronkelijke) hoofdrotorbladen zijn geel en verder waren er twee paar gele strepen aangebracht. De staartrotor is voorzien van een rode tip, dan een wit vlak en een rood vlak (zie de tekening voor details).
De BERP-bladen hebben een donker grijsgroene kleur, ik heb hier helaas geen gegevens van, maar ik zou ze zelf in dezelfde kleur als de oorspronkelijke bladen verven,
Tegenwoordig heeft de SH-14D, naar mijn idee althans, veel minder de eerder genoemde blauwzweem en maken de toestellen een duidelijk grijze indruk.

De stoelen zijn grijs met oranje (rug)kussens, blauwe riemen en (vaak) een gele vacht op de zitting. De bucket-seat heeft een grijs frame met blauwe zitting, rugleuning en riem. Het frame van de sonar installatie is eveneens lichtgrijs van kleur.

Volgens Camouflage en kentekens zijn de toe te passen modelbouwkleuren als volgt:.

Voor een uitgebreide conversietabel met zeer veel kleur- en verfsystemen, zie www.paint4models.com

De stoelen zijn grijs met oranje (rug)kussens, blauwe riemen en (vaak) een gele vacht op de zitting. De bucket-seat heeft een grijs frame met blauwe zitting, rugleuning en riem.

Registraties

Aanvankelijk was de registratie in grote witte letters op de deur aangebracht en, samen met de typeaanduiding op de staart, zie de tekening van de UH-14A.
Gedurende de tweede helft van de jaren tachtig werd een wijziging doorgevoerd waarbij de registratie niet meer op de deur was aangebracht maar op de romp, net voor de deur, zie de tekening van de SH-14B.
Eind jaren tachtig werd een tweede wijziging doorgevoerd, de rozet werd kleiner (ongeveer tweederde van de oorspronkelijke grootte), de typeaanduiding en de registratie werd naast de rozet aangebracht en de registratie op het voorste gedeelte van de romp werd verkleind  en bovendien beperkt tot de laatste twee cijfers van de (driecijferige) registratie, zie de tekening van de SH-14C en SH-14D. Ook verdween de registratie van het horizontale staartvlak. Verder werd de aanduiding Kon. Marine op de staart vervangen door Koninklijke Marine.
Bij veel toestellen was de typeaanduiding en registratie naast de rozet aanvankelijk in zwart uitgevoerd, maar dat leverde problemen op met onder meer de leesbaarheid op de platformen, zodat dit al snel weer werd gewijzigd in wit.

Staartcodes

Tot begin jaren negentig voerden de Lynx-helikopters een witte code op de staart. Deze varieerde en was afhankelijk van waar het betreffende toestel was gestationeerd, bijvoorbeeld K stond voor De Kooy,  KN voor M-fregat Kortenaer.
Verder hadden veel boordhelikopters tot begin jaren negentig een afbeelding op de neus. Deze nose-art waren uitingen van de technische squadrons. Wanneer een helikopter werd overgeplaatst, dan werd de neuscone verwisseld. Later werd dit verboden en verschenen deze afbeeldingen op de schuifdeuren, die ook eenvoudiger verwisseld konden worden. Er zijn in de loop der jaren heel veel van dergelijke “kunst-uitingen” op vooral de boordhelikopters aangebracht. Het voert te ver om deze hier te bespreken, voor degene die iets dergelijks op zijn model wil aanbrengen, is het verzamelen en raadplegen van fotomateriaal een aan te raden bron.

Rotorblad van Westland Lynx.

Westland UH-14A Lynx.

Westland SH-14B Lynx.

Westland SH-14C Lynx met MAD

Westland SH-14C Lynx.

Westland SH-14D Lynx (met BERP rotor-bladen).

Westland Lynx in 75 jaar MLD beschildering.

Westland SH-14D Lynx in UN beschildering.

Een mooie foto van een UN Lynx is hier te vinden.